Pedagogika specjalna

Pedagożka i psycholożka. Menedżerka kierunku pedagogika specjalna i resocjalizacja na Uniwersytecie Dolnośląskim DSW. W swojej pracy łączy teorię z praktyką. Posiada doświadczenie pracy pedagoga szkolnego w placówkach oświatowych. Współpracowała z ośrodkami psychoterapii i szkoleń, gdzie prowadziła warsztaty dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Posiada praktykę w obszarze badań psychologicznych w zakresie psychologii pracy. W swojej pracy naukowej koncentruje się na poradnictwie, w szczególności na obszarach związanych z procesami radzenia sobie z trudnymi doświadczeniami życiowymi.

Marek Heine pedagog, prawnik. W roku 1972 ukończył studia pedagogiczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego uzyskując tytuł magistra pedagogiki, w roku 1974 ukończył na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego studia prawnicze uzyskując tytuł magistra prawa. W roku 1979 uzyskał stopień doktora, a w roku 1992 doktora habilitowanego. Jest członkiem Sekcji Pedagogiki Resocjalizacyjnej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN. Jego naukowe zainteresowania dotyczą efektywności resocjalizacji, oraz problematyki prawnej funkcjonowania rodziny.

Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Instruktor m.in. pływania, badmintona oraz narciarstwa zjazdowego, trener (PZLA) oraz sędzia (PZLA) Nordic Walking. Trener klasy II Sportu Osób Niepełnosprawnych. Menadżer sportu i rekreacji. Były trener koordynator kadry Polski Narciarstwa Alpejskiego niewidomych i słabowidzących (SKFiSNiS Cross), przewodnik narciarzy z dysfunkcją wzroku.

Nauczyciel Dyplomowany wychowania fizycznego w Dolnośląskim Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym nr 13 dla Uczniów Niewidomych i Słabowidzących oraz z innymi niepełnosprawnościami im. Marii Grzegorzewskiej we Wrocławiu. Od ponad 30 lat pracuje z osobami z dysfunkcją wzroku.

Doktor nauk humanistycznych – Akademia Pedagogiki Specjalnej w Warszawie

Tyflopedagog, instruktor orientacji przestrzennej i poruszania się oraz rehabilitacji podstawowej niewidomych i słabowidzących. Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego Adaptowanej Aktywności Ruchowej oraz Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego. Pomysłodawca i redaktor opracowania standardu Dostępnego Znakowania Tras Nordic Walking. Prezes Integracyjnego Stowarzyszenia Aktywności Fizycznej Niewidomych, Słabowidzących i Przewodników „GUIDE”.

Zainteresowania badawcze: dostępność oraz aktywność fizyczna głównie osób z niepełnosprawnościami oraz osób w wieku senioralnym. W tym zakresie prowadzi badania naukowe oraz realizuje innowacyjne granty badawcze i wdrożeniowe.

Doktor nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika. Adiunkt w grupie pracowników dydaktycznych Wydziału Nauk Stosowanych Uniwersytetu Dolnośląskiego DSW we Wrocławiu. Absolwentka studiów podyplomowych na kierunku Wczesna Interwencja i Wspomaganie Rozwoju Małego Dziecka, terapeuta zajęciowy, logopeda kliniczny, pielęgniarka ze specjalizacją w zakresie pielęgniarstwa neonatologicznego, praktyk. Badaczka zjawiska wczesnej imitacji u noworodków i związku pomiędzy jego brakiem, a ryzykiem wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu u dzieci w późniejszych fazach rozwoju. Autorka artykułów z zakresu dzieciństwa, rozwoju, autyzmu, neuronów lustrzanych, empatii i teorii umysłu.

Doktor habilitowana nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika; profesor Uniwersytetu Dolnośląskiego DSW we Wrocławiu. Specjalistka do spraw profilaktyki środowiskowej, trenerka warsztatu umiejętności psychospołecznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Terapeutka prowadząca młodzieżowe grupy wsparcia oraz grupową i indywidualną terapię dzieci i młodzieży z zaburzeniami w zachowaniu. Autorka i realizatorka programów profilaktycznych, psychoedukacyjnych i interwencyjnych dla klas szkolnych i grup wychowawczych, a także programów szkoleniowych z zakresu przeciwdziałania agresji i przemocy dla nauczycieli i wychowawców szkół oraz placówek resocjalizacyjnych. Autorka wielu publikacji naukowych z obszaru pedagogiki resocjalizacyjnej tematycznie skoncentrowanych wokół terapii i resocjalizacji nieletnich agresorów, kompetencji i funkcjonowania zawodowego pedagogów, resocjalizacji pozytywnej oraz roli humoru w procesie edukacji i resocjalizacji.

Doktor nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika, artysta muzyk- flecistka i muzykoterapeutka.  Absolwentka Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Łodzi oraz Podyplomowych Studiów Muzykoterapii Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Wykładowca na Uniwersytecie Dolnośląskim DSW we Wrocławiu. Wieloletnia Przewodnicząca Stowarzyszenia Muzykoterapeutów Polskich i przedstawicielka Polski w Europejskiej Federacji Muzykoterapii (EMTC). Od wielu lat prowadzi muzykoterapię w dziennym ośrodku rehabilitacji dla dzieci oraz w kilku wrocławskich przedszkolach Jest autorką publikacji naukowych z dziedziny muzykoterapii,  w tym monografii i licznych artykułów. Do jej głównych zainteresowań naukowych należą muzykoterapia dzieci z różnorodnymi dysfunkcjami i utrudnieniami rozwojowymi oraz muzyka jako przestrzeń doświadczania siebie i innych w kontekście terapeutycznym i edukacyjnym.  

Doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, profesor Uniwersytetu Dolnośląskiego DSW. Absolwentka pedagogiki resocjalizacyjnej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz studiów podyplomowych (biologia – UAM; całożyciowe poradnictwo zawodowe: doradca – trener – konsultant – DSW; psychoonkologia – Uniwersytet SWPS), z doświadczeniem w pracy w szkole (pedagog szkolny, nauczyciel biologii), szpitalu psychiatrycznym (pielęgniarka), w kurateli sądowej, placówce resocjalizacyjnej (wychowawca), pracy z seniorami (kierowanie uniwersytetem trzeciego wieku). Zaangażowana w różne projekty o charakterze wdrożeniowym (m. in. pilotażowe wdrożenie specjalistycznych centrów wspierających edukację włączającą), z doświadczeniem w konstruowaniu programów studiów (głównie z pedagogiki specjalnej), badawczo zainteresowana juwentologią oraz poradnictwem (głównie rehabilitacyjnym), członkini Naukowego Towarzystwa Poradoznawczego.

Psycholog, absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego. Od momentu ukończenia studiów pracownik Instytutu Psychologii na Uniwersytecie Wrocławskim. W roku 1996 obok pracy na Uniwersytecie podjęła współpracę z Akademią Muzyczną, prowadząc zajęcia z przedmiotów psychologicznych na studiach Muzykoterapii. Od wielu lat współpracuje z DSW, obecnie Uniwersytetem Dolnośląskim. Wielokrotna stypendystka wiedeńskiej fundacji Janineum. Doświadczenie zawodowe wykorzystywała pracując w polsko-niemieckim zespole zajmującym się problematyką zaburzeń zachowania u dzieci i młodzieży, a także występując jako biegły sądowy w Sądzie Rodzinnym i Cywilnym.

Psycholog i psychoterapeuta, który dąży do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności w dziedzinie zdrowia psychicznego. Ukończyła studia magisterskie z psychologii na Uniwersytecie Wrocławskim oraz IV-letni kurs psychoterapii akredytowany przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne we Wrocławskiej Fundacji Ochrony Zdrowia Psychicznego i Rozwoju Psychoterapii.

W swojej karierze zawodowej Agnieszka Breda pełniła różnorodne role, w tym jako członek komisji egzaminacyjnej, gdzie uczestniczyła w egzaminach państwowych na operatorów numerów alarmowych. Jej praca obejmowała również wsparcie psychologiczne oraz działania profilaktyczne, mające na celu minimalizowanie wypalenia zawodowego wśród pracowników Centrum Powiadamiania Ratunkowego we Wrocławiu (CPR).

Jako psychoterapeuta prowadziła prywatny gabinet, oferując konsultacje psychologiczne oraz wsparcie dla osób w trudnej sytuacji życiowej. Brała udział w projektach mających na celu aktywizację zawodową, takich jak "Aktywni i Skuteczni" oraz "Daj sobie szansę", gdzie opracowywała indywidualne plany działania i prowadziła warsztaty.

Jej doświadczenie obejmuje także pracę w dziedzinie rekrutacji, gdzie zarządzała procesami rekrutacyjnymi i diagnozowała potencjał pracowniczy. Dodatkowo praktykowała w domach dziecka, gdzie prowadziła rozmowy z dziećmi oraz zabawy terapeutyczne, a także uczestniczyła w działaniach stowarzyszenia neuropsychologicznego, pracując z grupami terapeutycznymi dla dzieci i dorosłych dotkniętych afazją.

Jej celem jest nieustanne doskonalenie się i pomoc innym. Ceni autentyczny kontakt z drugim człowiekiem i uwielbia tango argentyńskie.